Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Ο ΚΑΝΕΛΟΣ ΣΤΟ ΣΥΝΙΚΟ (φαντάζομαι έτσι γράφεται) ΤΟΙΧΟΣ

Μπορεί να απουσιάζουμε από το forum αλλά δεν παύουμε να υπάρχουμε σαν οργάνωση. Για τα όσα συνέβησαν στο forum του manitariou σηκώνει πολύ μεγάλη κουβέντα. Δεν ξέρω τη γνώμη του προέδρου, αλλά εγώ σαν fuit ξενέρωσα απίστευτα πολύ με διάφορα. Από το γεγονός ότι στο forum έμειναν τρεις και ο κούκος, ενώ πρώτα είχαμε φοβερή παρέα (άραγε τι φταίει;) μέχρι αυτά για το Γρεβενά η πόλη του Μανιταριού για το οποίο ενημερώθηκα με τά λύπης μου από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Κρίμα γιατί νόμιζα πωε λειτουργούσαμε σαν ομάδα... Δεν βαριέσαι, μπορεί να ξενερώνω εγώ αλλά οι υπόλοιποι μπορεί αν νιώθουν διαφορετικά. Το θέμα σηκώνει πολύ μεγάλη κουβέντα την οποία όπως φαίνεται δεν θα κάνουμε ποτέ. Χαίρομαι όμως όταν το μανιτάρι οι μανιταρόφιλοι και οι ΟΣΑΜΑΕ ταξιδεύουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης όπως για παράδειγμα ο φίλος και αδερφός Κανέλλος (ο ορισμός των ΟΣΑΜΑΕ) που βρέθηκε στην μακρινή Κίνα και στο Σινικό Τοίχος. Φανταστείτε πάντως πως εκεί τρώνε ότι κινείται και αειδιάζουν με τα μανιτάρια. Λέμε τώρα. Σύντομα σας έχω μεγάλη φοτό με μέλος των ΟΣΑΜΑΕ στο Ρίο Ντε Τζανέιρο!!! Φιλιά πολλά fuit.
ΓΡΕΒΕΝΑ η πόλη των... (βάλτε ότιθ εσείς θέλετε από πίσω για κατάληξη)
YG1: Δεν είχα σκοπό να γράψω στο forum δεν θα το κάνω ποτέ ξανά, γιατί απλώς ξενέρωσα, απλώς το έκανα για να δείτε φοτό Κανέλου.
yg2: Αν θέλετε την άποψη μου που ξέρω λίγο μετράει. Όχι δεν πάτε καθόλου καλά!!! Κρίμα που ήταν όλα τόσο ωραία και πλέον έχουν χάσει το πραγματικό/αληθινο τους χρώμα... Συμφωνώ πως η ζωή δεν είναι μόνο τα μανιτάρια. Είπαμε το μανιτάρι να μας ενώσει και όχι να μας ξενερώσει. Είπα όμως σηκώνει μεγάλη κουβέντα το θέμα και έχει παράπλευρες πτυχές. Όταν η αγάπη για κάτι και γενικότερα οι θεσμοί συγχαίονται με την πολιτεία και την πολιτική χάνουν το χρώμα τους και απλά βγαίνουν κερδισμένοι λίγοι!!! Εκτός και αν κάποιοι έχετε παρασυρθεί από την τρελή σας αγάπη για το μανιτάρι. Όταν όμως θα καταλάβαιτε το λάθος θα είναι αργά!!! Χάλασε η μαγιά... Εγώ αυτό διαπίστωσα... Ελπίζω τη γιορτή να τη διοργανώσει ο σύλλογος και όχι ο δήμος που πλέον φέρει την ονομάσία Γρεβενά η πόλη του μανιταριού!!! Αλήθεια εκεί θέλαμε να φτάσουμε; Γι' αυτό παλεύαμε; Ίσως να κάνω και λάθος, δεν ξέρω. όσο κι αν προσπαθώ πάντως παραμένω ξενερωμένος!!! ΚΡΙΜΑ!!!
Καλημέρα σας...

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2007

ΑΔΕΡΦΙΑ ΣΑΣ ΚΑΜΑΡΩΝΟΥΜΕ!!!

Εσείς είναι σίγουρο πως ανήκετε στους Ο.Σ.Α.ΜΑ.Ε*. Απλώς δεν το έχετε ακόμα συνιδητοποιήσει... Οι πόρτες της οργάνωσης είναι πάντα ανοιχτές για σας!!!

Είναι σίγουρο πως ανήκετε στους Ο.Σ.ΑΜΑ.Ε*

Μπα δε νομίζουμε... Τώρα μας απογοητεύετε...

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2007

Αύγουστος 2006, Άρθρο της Έρρικας Πελωριάδου για την 4η Πανελλλήνια Γιορτή Μανιταριού

ΓΡΕΒΕΝΑ - 4η ΓΙΟΡΤΗ ΜΑΝΙΤΑΡΙΩΝ
Κάποτε ρώτησα ένα φίλο μου Κρητικό που του άρεσε το άθλημα, αν τρώγονται όλα τα μανιτάρια. «Όλα» μου απάντησε. «Μερικά, μόνο για μία φορά». «Γιατί μόνο μία;» ρώτησα η αθώα. «Γιατί δεν προλαβαίνεις δεύτερη. Τρώνε οι άλλοι κόλυβα στη μνήμη σου, πράγμα όχι εντελώς ακίνδυνο κι αυτό μερικές φορές.!!». «Τα μανιτάρια, αυτοί οι υπέροχοι μύκητες, χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες. Τα βρώσιμα και τα δηλητηριώδη.
Κι όταν λέμε, δηλητηριώδη, το εννοούμε κυριολεκτικά. Μια κι έξω. Στα μανιτάρια δεν χωράνε αμφιβολίες, τύπου,.. «ίσως, δεν ξέρω, κάτι μου θυμίζει, θα δοκιμάσω και θα σας πω…». Ή είναι ή δεν είναι. Τελεία!! Κατά τα άλλα έχουμε πολλών ειδών μανιτάρια σε μεγάλη ποικιλία σχήματος, χρωμάτων, γεύσης, και αρώματος» μου εξήγησε ο φίλος. Εγώ, τώρα γιατί είχα την εντύπωση ότι τα μανιτάρια είχαν δύο μόνο κατηγορίες? Τα φρέσκα σε πακέτα, στο τμήμα λαχανικών του σούπερ μάρκετ που χωρίζονται σε μικρά άσπρα, ή μεγάλα με ακανόνιστα σχήματα που τα λένε «πλευρότους» νομίζω, και αυτά σε κονσέρβες. Η άλλη γνωστή κατηγορία ήταν αυτή των cartoon. Ξέρετε, αυτά με τα στρουμφάκια από κάτω.
Αυτά στο παρελθόν. Μέχρι φέτος το καλοκαίρι. Στις διακοπές μου.
Όπου εκεί που απολαμβάνω τον ήλιο και τις υπέροχες ακρογιαλιές στο νότιο Πήλιο, χτυπάει το κινητό. «‘Ελα μαμά, μη με ψάχνεις, φεύγω για μια συγκέντρωση των Ο.Σ.Α.ΜΑ.Ε και πιθανόν να μην έχω επαφή εκεί που πάω. Φιλάκια». Εγώ δε πάλι, λίγο η σύγχυση, λίγο το σήμα, ακούω μόνο το Οσάμα, κάνω τους συνειρμούς μου, λέω ένα ωχ! Παναγία μου και μου έρχεται σκοτοδίνη. Όχι πέστε μου, εσάς που θα πήγαινε το μυαλό σας? Γιατί εμένα, της μάνας, της Ελληνίδας, μου πήγε στο Prozac. Να το πάρω πρώτα, ή να κάνω κατευθείαν λοβοτομή να μην καταλαβαίνω η μάνα τίποτε πια. Μόλις ξαναέκανα επαφή με την πραγματικότητα (δυό - τρία ισχαιμικά αργότερα), αποσαφηνίστηκε, τρόπος του λέγειν δηλαδή, ότι πήγαινε στα Γρεβενά, όπου γινόταν η 4η Συνάντηση Μανιταρόφιλων της Δυτικής Μακεδονίας. Τώρα ότι ησύχασα, ψέματα θα σας πω, αλλά όσο να είναι αλλιώς είναι τα Γρεβενά, από το «θου Κύριε».
Πήγε, ήρθε, ησύχασα, είδα τις φωτογραφίες, διάβασα τα φυλλάδια, έμαθα πως πέρασε και ενθουσιάστηκα. Γρεβενά κι Ο.Σ.Α.ΜΑ.Ε θα τα πούμε του χρόνου από κοντά. Παρεπιπτόντως, Ο.Σ.Α.ΜΑ.Ε σημαίνει: « Οργάνωση Συλλεκτών Άγριων Μανιταριών Ερωτευμένοι». Άιντε, μου την κάνατε τη λαχτάρα. Στην 5η συνάντησή σας θα είμαι κι εγώ εκεί. Όχι που θα αφήσω τόσο ωραία εκδήλωση. Ελπίζω του χρόνου να είναι και καλλίτερα.
Για όσους ενδιαφέρονται επίσης, ιδού τι έμαθα: 4η Πανελλήνια Γιορτή Μανιταριών- Γρεβενά. Τη γιορτή διοργάνωσαν οι Μανιταρόφιλοι Δυτικής Μακεδονίας σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και τον Οργανισμό Πολιτιστικής Ανάπτυξης Γρεβενών. Έγινε στις όχθες του Βενέτικου ποταμού, στο 15 χιλιόμετρο Γρεβενών-Μετσόβου. Η πραγματοποίηση αυτής της πολύ επιτυχημένης διοργάνωσης, οφείλεται κατά πολύ στην προσφορά εργασίας των εθελοντών που με την εργασία και το μεράκι τους έκαναν πραγματικότητα τα σχέδια και τα όνειρα των διοργανωτών αλλά και στο μεγάλο ατού της εκδήλωσης που ήταν τα φοβερά μουσικά σχήματα που αφιλοκερδώς, έντυσαν τις βραδιές με μοναδικές μουσικές εμπειρίες. Φυσικά όπως λέει και ο τίτλος, αυτή ήταν η 4η γιορτή, που σημαίνει ότι έχουν προηγηθεί άλλες τρεις διοργανώσεις και όπως φαίνεται, κάθε του χρόνου και καλλίτερα, μια και η διοργάνωση ξεκίνησε από ένα μικρό σχήμα, αναπτύχθηκε σε χώρο, χρόνο και συμμετοχές και όπως πάει τα καλλίτερα έπονται. Για τη συνάντηση αυτή ήρθαν φίλοι των μανιταριών όχι μόνο από όλη την Ελλάδα αλλά και από την γειτονική Τουρκία, την Ευρώπη αλλά και τη μακρινή Αυστραλία. Το μέρος που έγιναν οι εκδηλώσεις είναι μαγευτικό και προσφέρεται για την απόλυτη επαφή με τη φύση που δίνει η κατασκήνωση σε σκηνές και οι δραστηριότητες που γεμίζουν τις ημέρες με ξενοιασιά και διασκέδαση. Μπάνιο στο ποτάμι, ραπέλ στο πανέμορφο πέτρινο γεφύρι, τοξοβολία, καγιάκ, βόλτες με mountain bikes, ιππασία στις όχθες του ποταμού, λασπόλουτρα!!! ή απλά ξάπλα και άραγμα. Οι βραδιές αποκτούσαν άλλη υπόσταση με τα μουσικά σχήματα να ξεσηκώνουν μικρούς και μεγάλους σε ξεφάντωμα μέχρι το χάραμα. Φέτος, ακούσματα ροκ ή παραδοσιακά και έντεχνα κάλυψαν όλες τις προτιμήσεις και έδεσαν με την εκδήλωση. Στην 4η Γιορτή, το Αλβανικό τρίο «Νοσταλγία, , το συγκρότημα Encardia με τη μουσική και τα τραγούδια από τα ελληνόφωνα χωριά της Καλαβρίας, του ιταλικού νότου και της Μεσογείου, οι Steamboat, και οι Dark Nightmare με απίστευτες ροκιές, οι Manitarock με μια γκάμα από ηπειρώτικα παραδοσιακά, μέχρι σμυρνέικα, ποντιακά και ρεμπέτικα σε λίγο ροκ στιλ!, το 7μελές σχήμα «Παιδομάζωμα» με λαούτα, ταμπουράδες, κλαρίνα και γκάιντες, οι Silicon Valia, οι Bull Doza, η Γρεβενιώτικη Παρέα και τέλος έφηβοι δεξιοτέχνες από τα Γρεβενά γέμισαν τις τρεις νύχτες της γιορτής και προσφέρανε απίστευτες στιγμές.
Και φυσικά οι μανιταρόσουπες και οι μανιταρόπιτες εντυπωσίασαν με τις γεύσεις τους, ενώ η μαγειρίτσα από μανιτάρια ήταν αποκάλυψη. Διοργανωτές, εθελοντές και συμμετέχοντες από όλες τις ηλικίες έζησαν τρεις υπέροχες μέρες και έφυγαν με μια ζεστή και γλυκιά ανάμνηση συντροφικότητας.Τέτοιου είδους εκδηλώσεις που σιγά σιγά πληθαίνουν και απλώνονται σ΄όλη την Ελλάδα, είναι ευχής έργο για τη νέα γενιά, που με αυτό τον τρόπο μαθαίνουν την παράδοση του τόπου μας με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο. Χωρίς τα δήθεν φολκλόρ στερεότυπα, γνωρίζουν την Ελλάδα και τις ομορφιές της και έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν με ανθρώπους από διαφορετικές περιοχές της χώρας μας
Τέλος, από ότι έμαθα, η περιοχή των Γρεβενών έχει σημαντική παράδοση στη συλλογή άγριων μανιταριών. Καλοί γνώστες των βρώσιμων αλλά και των επικίνδυνων ειδών, οι φίλοι του είδους, αλλά και οι άσχετοι όπως εγώ, έχουν εδώ την ευκαιρία να δουν, να συλλέξουν, να γευτούν αλλά και να μάθουν πολλά πράγματα για τα μανιτάρια. Μάλιστα, κάπου διάβασα ότι έχουν αρχίσει να κάνουν και συλλογή άγριας τρούφας με τη βοήθεια εκπαιδευμένων σκύλων.!!!! Φανταστικό? Λέτε να γίνει η άγρια τρούφα παραδοσιακό ελληνικό έδεσμα, στο μέλλον? Άιντε, να γίνω γιαγιά, να έρχονται τα εγγόνια μου και να τους σερβίρω το κλασσικό κυριακάτικο γεύμα του Έλληνα, αρνάκι με πατάτες στο φούρνο, αρτυμένο με τρούφα, συνοδεία φουά γκρα από ελληνικές χήνες και για επιδόρπιο κρεμ μπριλέ με αυγά από κότες αλανιάρες της ελληνικής υπαίθρου. Καλά, δεν το συζητώ, του χρόνου είμαι Γρεβενά. Πρέπει να μάθω... Κείμενο - Φωτογραφίες: Έρρικα Πελωριάδου

"Τα λόγια είναι περιττά... Το κείμενο αυτό γράφτηκε πέρυσι κάπου τέτοιο καιρό και νομίζω πως τα λέει όλα. Όλοι μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει Ο.Σ.ΑΜΑ.Ε*. Μ' αυτό το κομμάτι ανοίγει η αυλαία της νέας σελίδας της οργάνωσης στο διαδύκτιο. Καλή αρχή... Κι ακόμα δεν είδατε τίποτα"